شنبه گذشته درامتحان کانکوردانشگاه بامیان،اشترا ک کرده بودم. این دفعه به رغم دفعات قبلی، حس خوبی داشتم. یک حس امیدوارکننده . امیدوارهستم بتوانم ازاین آزمون موفق به درآیم و بتوانم درچوکی صنف بنشینم، هم چون کودکی هایم ازسرشوق به درس استاد گوش فرادهم.آرام نشستن درصنف درس و سروپا گوش دادن به حرفهای استادان لحظه ای شادی است که آن را دوست دارم. دعایم کنید قبول شوم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر