۱۳۹۲ شهریور ۲۰, چهارشنبه

قهرمانی تیم ملی افغانستان

تیم فوتبال افغانستان دو بر صفر، هند را مغلوب کرد و جام قهرمانی هشتمین دوره از مسابقات جنوب آسیا را به خانه برد.این نخستین باری است که افغانستان برنده یک جام قهرمانی شده است.گل اول افغانستان را مصطفی آزاد زوی در دقیقه هشتم به ثمر رساند و نیمه اول بازی با همین نتیجه به پایان رسید.در نیمه دوم، سنجر احمدی در دقیقه ۶۱ بازی بار دیگر دروازه هند را باز کرد و پیروزی افغانستان در این بازی را تا حدودی قطعی کرد.سال ۲۰۱۱ نیز افغانستان به مرحله نهایی این بازیها راه یافته بود. در بازی فینال ۲۰۱۱ نیز هند حریف افغانستان بود و آن بازی را چهار بر صفر برد.در حال حاضر افغانستان در رده بندی فیفا ۱۳۹ جهانی و ۲۱ آسیا را دارد و هند در این رده بندی در مقام ۱۴۵ جهان و ۲۴ آسیا است. درهمین حال صدها تن ازجوانان بامیان شب گذشته درکوچه وخیابانهای شهربامیان با رقص وپایکوبی ،قهرمانی تیم ملی کشورشان راگرامی داشتند.آنها خوشحالی شان رازمانی شروع کردند که افغانستان توانست قهرمان این دوره ازمسابقات شود و رقص وپایکوبی آنها تا ساعاتی ازشب ادامه داشت. من درآن لحضه درمیان آنها بودم و توانستم شاهد بروزاحساسات شان باشم. تعدادی ازجوانان با به اهتزاز درآوردن بیرق افغانستان و سرود جدید تحت نام افغانستان افغانستان ،پیروزی ازآن ماست.به رقص و پایکوبی مشغول بودند. درآن جا عده ای ازبرادران قوم پشتون را هم دیدم که یک جا بادیگرجوانان به رقص و پایکوبی و اتن ملی پرداختند. این جشن واقعا صحنه های زیبایی را درست کرده بود. به خوبی می توانستی ببینی که این جشن واقعا یک جشن ملی است . این جشن متعلق به یک قوم و یا یک طایفه نبود متعلق به همه افغانها بود. وقتی ببینی که ازقوم پشتون و هزاره و تاجک و ازبک همه برادرواردرکنارهم و دریک حلقه مشغول رقص و پایکوبی و اتن ملی هستند، با خودفکرکردم چی می شد که اگراین جنگ لعنتی ازافغانستان برای همیشه رخت برمی بست و رفت. من درصورت یکایک این جوانان دیدم که چقدرمردم افغانستان تشنه شادی و صلح هستند. آنها ازکوچک ترین واقعه خوشی دوست دارند بزرگ ترین لحظات خوشی را داشته باشند. وقتی ببینی برادری ازقوم پشتون درحال طبل زدن آن هم با یک بشکه10 لیتره  پلاستیکی روغن و برادری ازقوم هزاره بلندگویی دردست درپهلویش و برادردیگری ازقوم تاجک درحال رقصیدن هست و دیگران هم به کف زدن مشغول هستند ، می توانی به این باوربرسی که  ورزش هم می تواند درنزدیک کردن اقوام باهم برابر این وطن،رول مهمی را ایفا کند. موترها یی که را که مردم برروی سرکها آورده بودند سعی می کردند نورچراغهای شان را طوری تنظیم کنند که حلقه مردم را روشنی بدهد. وپولیس و مسولین امنیتی را هم دیدم که ازفاصله کمی دورتربا چشمانی پراشک شاهد این خوشی بودند.و گویا برای مردم می فهماندند که شما به خوشی تان ادامه دهید ما به کسی اجازه نخواهیم داد که خوشی شما راازبین ببرد.و بدین گونه مسولیت خودرا ادا کردند.قوماندان کریم مشهور به کریم لنگ یکی ازقوماندانهای معروف دوره جهاد بامیان و یارو همسنگر شهید جواد ضحاک هم با کف زدن خود ،جوانان راهمراهی می کرد.که این امربرزیبایی محفل می افزود. فقط تنها چیزی که برایم ناراحت کننده بود این بود که من یک کمره (دوربین )عکاسی نداشتم که ازاین لحضه ها ی خوشی برای شما عکس می گذاشتم. کسانی که کمره داشتند بیرق های سه رنگ افغانستان را برروی شانه یکدیگر می گذاشتند ودرحالیکه جمعیت انبوه پس منظرشان بود، عکس می گرفتند. وقتی ازاین محفل به سوی خانه می رفتم دربین راه موترهایی را می دیدم که ازپهلویم به سرعت می گذشتندو صورتشان راازپنجره موتربیرون آورده باصدای بلند برایم می گفتند برادر،تبریک باشد!! و من هم با حرکت دادن دست به آنها جواب مثبت می دادم. تاپاسی ازشب وقتی که حتی پلک هایم برچشمهایم سنگینی می کرد، این صحنه ها به یادم می آمد.... وناگفته نماند که این پیروزی درست زمانی برگزارشده بود که دوازده سال پیش یازدهم سپتامبر سال 2001 آمریکا درچینین روزی موردحمله دهشت افکنان و تروریستان گردید که منجربه خرابی برج های دوقلوی وزارت دفاع آمریکاشد........که این حمله هزاران تن کشته و زخمی برجای گذاشت....

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر