۱۳۹۳ اردیبهشت ۳۰, سه‌شنبه

غلام سخی لالا

سالها موتروان میلی بس درلین ها ی سید آباد، علی چوپان، کارته نورخدا و ویولمرب درشهر مزار بود. او جوانی قدبلند با موهای بلندوزیبایی بود.همیشه پشت کفش های سلی پرش قات شده بود. سنش درحدود سی ساله به نظرمی رسید وهمیشه کالای افغانی برتن داشت ،بایخن قاسمی که این قشرازمردم خیلی دوست داشتتند که یخن کالای شان مدل قاسمی باشد. دستمال سفیدی بالای شانه اش قرار گرفته بود که هنگام دریوری یک گوشه ای ازهمین دستمال را توسط دندانهایش محکم می گرفت وبه اصطلا ح کاکه روزگاربود. همه اورا لالا صدامی کردند. تقریبا با همه  بدماش های (لاتها )محلات ،دوست و رفیق بود. یک روز می دیدی که یکی ازآن لات را منحیث کلینر یا شاگرد مشغول وظیفه میکرد و روزی دیگر یکی دیگرازآنان که آنها کوشش میکردند بیشتر اوقات بیکاری شان را سپری کنند. هرجایی که می شنیدم جنگ ونزاعی درگرفته ، حتما یا اوبود ویا هم ازدارو دسته اش بودند که دست به ماجراجویی می زدند. وقتی که درلیست کاندیدان شوراهای ولایتی بلخ می دیدم ، عکس و نام اورا درلیست دیدم ،امروز هم که لیست کاندیدان موفق را دیدم، نام غلام سخی لالا رابه اسم غلام سخی لاله دیدم. او با بدست آوردن 7622 رای موفق به راهیابی به شورای ولایتی بلخ گردیده است که این موفقیت وی را برای شان تبریگ گفته و ازخداوند بزرگ موفقیت های بیشترشان را خواهانم. واین همه به خاطردمکراسی تازه شکل گرفته ای است که دروطنمان ایجادشده  است که موتروان میلی بس هم می تواند درچوکی های شوراهای ولایت یک ولایت بزرگ مثل ولایت بلخ ،راه یابد. زنده باد دمکراسی

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر