امروز آخرین روزسال است . می خواهم بدیها وخوبی هایی را که دراین سال داشتم باشما شریک سازم. بزرگترین موفقیت راه یابی به تحصیلات عالی (دانشگاه) بود .راستش من موفق نشد م که به تحصیلا ت خود ادامه بدهم . تا کلاس هشتم درایران درس خواندم و بعدش آمدیم افغانستان. دراین جا هم که به فکرنان وآبی بودیم و یک درجن خواهر وبرادر ازخودم کوچک تر.ولی جای خوشحالی است که ازهمین الان شروع کردم به درس خواندن. شاید هم این مثالی که مردم می گویند که ماهی را هروقت ازآب بگیری ،تازه است، راست باشد. ازاین بابت خیلی خوشحالم. دومین موفقیتم توانستم خانه ای هرچند گلی دربامیان بسازم که الان هم درآن زندگی میکنم. این اولین خانه ای است که فقط و فقط متعلق به خودم است . منظورم این است که خانه پدری نیست ، زمین خالی هم نیست . راستش این اولین خانه ای است که درعمرم صاحب آن هستم. البته یکی دوتا زمین داریم ولی چیزی که بشود به آن خانه گفت ،نداشتم تاحال. که حالا دارم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر